Skaningowa Metoda Termoregulacji Dynamicznej (STRD)

          Metoda opisuje stan energetyczny człowieka. Jest nowoczesną, opartą na termografii, całkowicie nieinwazyjną metodą  diagnostyczną, umożliwiającą wgląd w środowisko komórek i tkanek. Obrazuje całościowo stan fizyczny i emocjonalny człowieka dzięki czemu pozwala na wykrycie najwcześniejszych zmian chorobowych jeszcze na poziomie energetycznym, zanim zamanifestują się  w ciele fizycznym. Metoda STRD jest całkowicie bezpieczna dla każdego, niezależnie od wieku, płci i stanu zdrowia,  jest nieszkodliwa również  dla kobiet w ciąży oraz płodów. Zadaniem STRD jest zbadanie pola energetycznego człowieka a dokładniej zdolności regulacyjnej organizmu w zakresie tego pola.

          Metoda polega na trzykrotnym, bezdotykowym pomiarze wypromieniowanego przez ciało ciepła w zakresie widma podczerwieni i zbadaniu zdolności regulacyjnej organizmu. Pomiary dokonywane są za pomocą pirometru, który jest w istocie bardzo czułą kamerą na podczerwień. Porównanie zmian wartości kolejnych pomiarów pozwala na określenie tak zwanej plastyczności badanego układu. Obserwacja i porównanie zmian temperatury w jednostce czasu pozwalają na określenie współczynnika plastyczności czyli zdolności regulacji. Zmiany wartości regulacji odnoszą się do funkcji organów, stanu psychiki i emocji osoby badanej. Miejsca, w których nie nastąpiła regulacja/zmiana wskazują na  potencjalne ognisko rozwoju choroby.

          Termoregulacja dynamiczna pozwala na określenie indywidualnego profilu psycho-energetycznego badanej osoby. Pozwala także określić prawdziwą przyczynę choroby dzięki możliwości powiązania zaburzeń emocjonalnych ze stanem zaburzeń somatycznych. Poza tym, jest to najprawdopodobniej pierwsza na świecie metoda, która pozwala terapeucie na ocenę efektywności prowadzonej terapii.

          Metoda termoregulacyjna jest cennym uzupełnieniem stosowanych rutynowo badań diagnostycznych i pozwala na określenie:

• ogólnego stanu zdrowia badanej osoby,
• blokad energetycznych i zaburzeń w sposobie funkcjonowania organizmu zanim pojawią się możliwe do zdiagnozowania choroby;
• stopnia ryzyka zachorowania na nowotwory, ze szczególnym uwzględnieniem nowotworu sutka i płuc,
• stopnia oddziaływania stresu na organizm,
• rodzaju i miejsca występowania ognisk procesów zapalnych,
• wpływu  emocji i stanu psychiki na zaburzenia somatyczne,
• stopnia zaburzeń hormonalnych,
• miejsc i rodzaju zaburzeń wegetatywnych,
• zdolności organizmu do pokonania choroby i autoregulacji.