Terapia Czaszkowo-Krzyżowa (TCK)

          Terapia Czaszkowo-Krzyżowa (TCK) nazywana także Cranio-Sacralną jest fizjoterapeutyczną oraz osteopatyczną metodą manualną polegającą na delikatnym uciskaniu struktur ochraniających mózg i rdzeń kręgowy.

          Stosując łagodne techniki, przypominające „dotyk motyla” (nacisk nie przekracza 5 gramów) terapeuta Czaszkowo-Krzyżowy pomaga uwolnić blokady i napięcia w strukturach łącznotkankowych, które powodują różnego rodzaju zaburzenia w ciele i związane z nimi dolegliwości.

Terapia Czaszkowo-Krzyżowa nie jest magią ani bioenergoterapią, jest akredytowaną przez Światową Organizację Zdrowia holistyczną metodą terapeutyczną opracowaną w XIX i udoskonalaną w XX wieku przez lekarzy i osteopatów. Za ojca metody uznaje się amerykańskiego lekarza – osteopatę dr Williama Garnera Sutherlanda (1872-1954), który jako pierwszy odkrył, że kości ludzkiej czaszki nie są ze sobą na stałe zrośnięte i dzięki połączeniom stawowym zwanym szwami wykazują zdolność wykonywania subtelnych ruchów przypominających wdech i wydech jak podczas oddychania płucnego. Dlatego, te dyskretne ruchy kości nazwano oddechem czaszkowym. W 1970 roku inny, wybitny lekarz medycyny osteopatycznej John E. Upletger asystując podczas operacji kręgosłupa szyjnego zauważył rytmiczny ruch tkanek oraz wzbieranie i odpływanie płynu mózgowo-rdzeniowego w obrębie pola operacyjnego. W następstwie tego odkrycia dr Upledger poświęcił kolejnych 10 lat pracy badawczej na Uniwersytecie w Michigan kierując grupą anatomów, fizjologów i bioinżynierów. Rezultatem tych prac było wyjaśnienie działania i opisanie Układu Cranio-Sacralnego.

W Terapii Czaszkowo-Krzyżowej człowieka postrzega się jako spójność i całość.Jeśli na przykład boli głowa czy kolano, to ból w tej części ciała jest objawem choroby całego organizmu, w którym pod wpływem różnorakich czynników takich jak: stres, uraz mechaniczny, stan zapalny, traumatyczne przeżycia powstają blokady i napięcia, czyli tak zwane „fulcrumy”,które skutecznie zakłócają prawidłowe funkcje organizmu.

Na szczęście, ludzkie ciała są „mądre” i noszą w sobie zakodowaną pamięć prawidłowego funkcjonowania. „Zdrowie nigdy nie ginie” - mawiał jeden z twórców terapeutycznej metody CranioSacralnej dr Rollin Becker, i właśnie to założenie wykorzystuje Terapia Czaszkowo-Krzyżowa przywołując pierwotną pamięć i uruchamiając mechanizmy autoregulacji i samoleczenia.

            Działania terapeutyczne w Terapii Czaszkowo-Krzyżowej koncentrują się na płynie mózgowo-rdzeniowym, któremu przypisuje się  szczególne znaczenie w ciele człowieka - rolę przenoszenia inteligentnej siły życia, która posiada zdolność pamiętania i moc przywracania naturalnego stanu organizmu jakim jest zdrowie. Dlatego długotrwała, delikatna, spokojna manipulacja jest o wiele bardziej skuteczna niż krótkotrwałe lecz intensywne zabiegi manualne.

Zadaniem Terapeuty Czaszkowo-Krzyżowego w pierwszej kolejnościjest znalezienie przyczyny i miejsca urazu w ciele pacjenta. Następnie, terapeuta dąży do „odwinięcia” go bez konieczności ponownego doświadczania urazu przez pacjenta. W dalszym przebiegu Terapia Czaszkowo-Krzyżowa zakłada dotarcie do pierwotnej matrycy, która od chwili poczęcia istnieje w ciele dzięki porządkującej sile energii życiowej, przenoszonej przez płyn mózgowo-rdzeniowy. Stosowane techniki manualne mają na celu przywrócenie fizjologicznego ruchu kości czaszki i kręgosłupa a co za tym idzie rozluźnienie tkanek miękkich oraz otaczających je powięzi. Terapia Czaszkowo-Krzyżowa w pojęciu biodynamicznym służy wspomaganiu naturalnych zdolności organizmu do osiągania i zachowania prawidłowych funkcji ciała oraz równowagi emocjonalnej.

          Przebieg Terapii Zabieg Terapii Czaszkowo-Krzyżowej u osób dorosłych trwa zwykle około godziny, podczas której pacjent w większości leży w pozycji na wznak. Zaleca się aby pacjent był ubrany w wygodną, luźną i niezbyt  grubą odzież. Zabieg odbywa się w spokojnej, cichej atmosferze sprzyjającej głębokiemu relaksowi ciała i umysłu. Zabieg można z powodzeniem łączyć z terapiami naturalnymi, na przykład z muzykoterapią lub aromaterapią.

          Już podczas zabiegu pacjent odczuwa rozluźnienie ciała, wyrównuje się oddech i poprawia dotlenienie organizmu. Zdarza się, że terapeuta odblokowując „wzorce doświadczeń” pomaga uwolnić zatrzymane w ciele w postaci blokad i napięć emocje. Dlatego, czasem dochodzi do wybuchów płaczu lub śmiechu, co jest zjawiskiem w pełni naturalnym a nawet pożądanym.

          Po zabiegu pacjent powinien chwilę poleżeć a następnie powoli wstać z leżanki, wskazane jest uzupełnienie płynów na przykład w postaci wypicia szklanki niegazowanej wody.

          Terapię Czaszkowo-Krzyżową stosuje się z dużym powodzeniem u dzieci a nawet u noworodków. Zabieg wówczas trwa krócej i wymaga obecności rodzica.

Kiedy warto sięgnąć po Terapię Czaszkowo-Krzyżową?

Terapia Cranio-Sacralna oddziałując przede wszystkim na Centralny Układ Nerwowy, wpływa na pozostałe, kontrolowane przez system nerwowy układy: układ krążenia, hormonalny, pokarmowy, oddechowy oraz układ ruchu (kostno-mięśniowy). Terapia Czaszkowo-Krzyżowa znajduje zastosowanie w:

• w schorzeniach neurologicznych (urazy i schorzenia mózgu i rdzenia kręgowego, bóle i zawroty głowy, omdlenia, migreny, neuralgie, rwa kulszowa, zaburzenia Centralnego i Obwodowego Układu Nerwowego, choroba Parkinsona, stwardnienie rozsiane…),
• w zaburzeniach i dysfunkcjach układu ruchu (skolioza, zespoły bólowe kręgosłupa i pleców, bóle stawów, wzmożone napięcie mięśni, bóle przeciążeniowe…),
• w chorobach psychicznych (psychozy, nerwice, zaburzenia osobowości, depresja, autyzm…),
• w chorobach i zaburzeniach układu pokarmowego (bóle brzucha, wzdęcia, biegunki i zaparcia, zespół jelita drażliwego, choroba Leśniowskiego-Crohna),
• w chorobach i zaburzeniach układu hormonalnego,
• w chorobach układu oddechowego (astma, zaburzenia pracy przepony…),
• w tak zwanych chorobach z autoagresji,
• w chorobach psycho-somatycznych,
• oraz: w zespole stresu pourazowego, w leczeniu stresu, w leczeniu stanów bólowych niewiadomego pochodzenia, w leczeniu bezsenności i zaburzeń snu, w zespole chronicznego zmęczenia, w leczeniu bruksizmu, w pozostałych schorzeniach stawu skroniowo-żuchwowego, w zaburzenia koncentracji i zdolności uczenia się, w objawach ADHD i ADD, w zaburzeniach i chorobach łaknienia takich jak: anoreksja czy bulimia.

Istnieją także przeciwskazania. Należą do nich:

• ostre stany zapalne,
• krwotoki,
• udar mózgu,
• zawał mięśnia sercowego,
• atak kamicy nerkowej,
• ciąża zagrożona,
• niektóre procesy nowotworowe,
• nieregulowane farmakologicznie choroby psychiczne.

          Ilość potrzebnych sesji terapeutycznych uzależniona jest od stanu równowagi pacjenta na poziomach fizycznym i psychicznym oraz od jego reakcji na terapię czyli nieuświadomionej i świadomej zgody na zmianę. Zwykle wykonuje się serię kilku lub kilkunastu zabiegów z częstotliwością raz – dwa razy w tygodniu lub w razie potrzeby częściej.

          W określeniu ilości potrzebnych zabiegów oraz w ustaleniu stopnia ich skuteczności w znacznym stopniu  pomaga  Skaningowa Metoda Termoregulacyjna STRD.